Ζεστάσου μπαίνεις...
Εν αρχή ήταν ο Πετροκωστόπουλος που λες λατρεμένε μου. Έφτιαξε την ΙΜΑΚΟ (μετά τα μεγαλεία του ΚΛΙΚ), φαλήρησε αλλά στις δόξες του όλοι ήθελαν να είναι δίπλα του. Πόσοι από εσάς δεν θέλατε να έχετε πρόσκληση για το Mercedes (ή Αμφιτεάτρο ήταν τότε στ’ Αστέρια της Γλυφάδας;) όταν είχε φέρει τον Tito Puente; Eίχα. Λόγω δουλειάς. Την έδωσα την αδερφή μου να πάει, γιατί ποιος είναι αυτός ο μαλάκας που θα μου πει τι θα φορέσω... Μου έφτανε (και μου φτάνει) που με περίμενε πότε θα πω ΟΚ στα δοκίμια για να κλείσει περιοδικό. Τον Tiτο τον είδα αργότερα με την Celia Cruz, στο θέατρο βράχων. Η δουλειά με τη δουλειά και η πρέζα με την πρέζα. Γιατί η μουσική είναι πρέζα. Όπως και το διάβασμα. Γι’ αυτό και τα αποφεύγεται οι περισσότεροι εδώ γύρω. Φτου κακά. Μετά μας εμφανίστηκε ο Φώτης. Ο Γεωργελές. Αυτή η τεράστια μορφή της ελληνικής διανόησης που ήθελε να γίνει Πετροκωστόπουλος στη θέση του Πετροκωστόπουλου. Ως αντικαταστάτης του Δον Πέδρο στο ΚΛΙΚ δεν είχε τεράστια επιτυχία μέ