Ένδοξα Παρίσια
Μόλις χθες λέγαμε εδώ μέσα για Γαλλικά, όχι με τον πιο γλυκό τρόπο. αλλά εδώ Λίτσα μου δεν είμαστε για να χαϊδεύουμε αυτιά, έλεος...
Μην πλατιάζουμε, σήμερα ήρθε αυτό.
Ας πάρουμε ένα - ένα τα δεδομένα, να βρούμε τι έχουμε.
Σ' αυτή την περιοχή υπάρχω όλη μου τη ζωή. Έχω πολλές αναμνήσεις, property που πληρώνω ΕΝΦΙΑ, ξέρω πρόσωπα και καταστάσεις.
Δηλαδή να σου δώσω να καταλάβεις, ξέρω ποιο είναι αυτό το κτίριο
Ναι ρε γάτο, ξέρω. Και για να σου δώσω μια πλεροφορία για τι μιλάω, σ' αυτό το χτίριο έχει γραφτεί το μεγαλύτερο μέρος, της ιστορίας του Ελληνικού κινηματογράφου.
Το υπόλοιπο έχει γραφτέι σε μέρος που έχει τρελλή ταβέρνα, με κιθάρες, τραγούδια... ενίωτεα α-καπέλα. Ναι ξέρω που είναι και αυτό το μέρος.
Θα εμβαθύνουμε σ' όλα αυτά εν καιρώ μην βιαζόμαστε μανάρι.
Αυτό που δεν είχα προσέξει είναι ότι εκεί γύρω έχει πολλούς δρόμους με Γαλλικά ονόματα.
Πέρναγα απ' την Μάρνη αλλά δεν έκανα το connotation με τον Γαλλικό ποταμό και την γνωστή μάχη του Α' ΠαγκόΖμιου πολέμου.
Ανέβαινα την Σατωβριάνδρου αλλά ποτέ δεν πήγε ο ανεγkεφαλόΖμου στον François-René de Chateaubriand...
Αλλά εκεί που τελείωσα, είναι στη φράση:
εδώ και χρόνια, συναντώνται ο αθηναϊκός αστικός πολιτισμός, η ελληνική λαϊκή παράδοση, οι κουλτούρες των μεταναστών
έτσι... για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε.
Για να μην ξαναγράψουμε καινούρια παγκόΖμια ιστορία, ώστε να βολεύει τα ημιαναλφάβητα βλαχαδερά, δεξιά σούργελα που θέλουν να τους αντιμετωπίζουμε σαν ίσους και όχι σαν κάποιο λεχρίτη που πρπει να τον σφάξεις στο γόνατο με σκουριαΖμένο κονσερβοκούτι.
Το ότι δεν το κάνουμε, θα πρέπει να επιδειχτουν τ' απαραίτητα Respect για το μεγαλείο μας και για τον αστικό πολιτιΖμό μας, εμείς που είμαστε αστοί αναντάμ-παπαντάμ, δεξιοι σκατόβλαχοι λιμούτσοι.
Μην πλατιάζουμε, σήμερα ήρθε αυτό.
Αντιγράφω απ' το δελτίο τύπου:
Το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από 8 έως 18 Οκτωβρίου στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου, κάτω από την πλατεία Ομονοίας, γύρω από την πλατεία Βάθη και την πλατεία Καραϊσκάκη, μέχρι τον σταθμό Λαρίσης, όπου οι περισσότεροι δρόμοι έχουν γαλλικά ονόματα και όπου εδώ και χρόνια, συναντώνται ο αθηναϊκός αστικός πολιτισμός, η ελληνική λαϊκή παράδοση, οι κουλτούρες των μεταναστών, ταξιδιωτών και επισκεπτών.
Ας πάρουμε ένα - ένα τα δεδομένα, να βρούμε τι έχουμε.
Σ' αυτή την περιοχή υπάρχω όλη μου τη ζωή. Έχω πολλές αναμνήσεις, property που πληρώνω ΕΝΦΙΑ, ξέρω πρόσωπα και καταστάσεις.
Δηλαδή να σου δώσω να καταλάβεις, ξέρω ποιο είναι αυτό το κτίριο
Το υπόλοιπο έχει γραφτέι σε μέρος που έχει τρελλή ταβέρνα, με κιθάρες, τραγούδια... ενίωτεα α-καπέλα. Ναι ξέρω που είναι και αυτό το μέρος.
Θα εμβαθύνουμε σ' όλα αυτά εν καιρώ μην βιαζόμαστε μανάρι.
Αυτό που δεν είχα προσέξει είναι ότι εκεί γύρω έχει πολλούς δρόμους με Γαλλικά ονόματα.
Πέρναγα απ' την Μάρνη αλλά δεν έκανα το connotation με τον Γαλλικό ποταμό και την γνωστή μάχη του Α' ΠαγκόΖμιου πολέμου.
Ανέβαινα την Σατωβριάνδρου αλλά ποτέ δεν πήγε ο ανεγkεφαλόΖμου στον François-René de Chateaubriand...
Αλλά εκεί που τελείωσα, είναι στη φράση:
εδώ και χρόνια, συναντώνται ο αθηναϊκός αστικός πολιτισμός, η ελληνική λαϊκή παράδοση, οι κουλτούρες των μεταναστών
έτσι... για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε.
Για να μην ξαναγράψουμε καινούρια παγκόΖμια ιστορία, ώστε να βολεύει τα ημιαναλφάβητα βλαχαδερά, δεξιά σούργελα που θέλουν να τους αντιμετωπίζουμε σαν ίσους και όχι σαν κάποιο λεχρίτη που πρπει να τον σφάξεις στο γόνατο με σκουριαΖμένο κονσερβοκούτι.
Το ότι δεν το κάνουμε, θα πρέπει να επιδειχτουν τ' απαραίτητα Respect για το μεγαλείο μας και για τον αστικό πολιτιΖμό μας, εμείς που είμαστε αστοί αναντάμ-παπαντάμ, δεξιοι σκατόβλαχοι λιμούτσοι.
Comments
Post a Comment